De bouw van het Feithenhof is te danken aan Maria Catharina Feith. Zij trouwde met haar neef Arent Feith, burgemeester van Elburg. Na het overlijden van haar echtgenoot hertrouwde Marie Catharina in 1712 met Gerrit, baron van Witten, ook burgemeester van Elburg. Maria overleed in 1740, drie jaar na haar echtgenoot. Zij is begraven in de Sint Nicolaaskerk in Elburg.

In het testament van Maria Catharina Feith en Gerrit van Witten was vastgesteld dat hun nalatenschap moest worden gebruikt voor de stichting van een ‘Oude Mannen en Vrouwen Godshuis’. Hiervoor moest een huis dat aan de Ledige Stede stond, geschikt worden gemaakt. In het testament was ook bepaald dat het Godshuis de naam ‘Het Feithenhof’ zou moeten dragen. Het bestaande pand werd afgebroken en in 1747 verrees het nu nog aanwezige hoge huis met daarvoor een aantal lage huisjes met een poort die toegang gaf tot de Ledige Stede. Nadien waren nog diverse aanpassingen nodig. In 1860 werd het Feithenhof naar de achterzijde uitgebreid. Toezicht op het Feithenhof vond plaats door de predikanten uit Elburg, Oldebroek, Oosterwolde en Doornspijk. In het testament van Maria Catharina was vastgesteld dat zij voor hun werk jaarlijks een vergoeding ontvingen bestaande uit twee anker (is 88 flessen) goede Franse wijn, en op Sint Maarten nog eens vette ganzen en vier hoenders. Blijkbaar hielden niet alle predikanten van wijn en ganzen, want al gauw werd de vergoeding uitbetaald in geld.

Het testament bevatte flink wat regels waaraan de bewoners zich moeten houden. Zo moesten de bewoners, indien daartoe in staat, werkzaamheden verrichten op verzoek van de rentmeester, ze moesten zich zowel binnen, als buitenshuis vroom en ordentelijk gedragen, en tevreden zijn met de aangeboden woonstee. Onder het eten mocht niet gesproken worden. In de winter moesten de bewoners voor 19.00 uur in huis zijn en in de zomer voor 20.00 uur. Na 21.00 uur moesten de lichten uit. De bewoners ontvingen in die tijd (in 1850) zakgeld van 30 cent per week. Hoe ouder men was, hoe meer zakgeld men kreeg. Dat geld was bedoeld om voedsel te kopen. Wie zich misdroeg kreeg als straf enige tijd geen zakgeld.

Het Feithenhof heeft tot 1990 dienst gedaan als verzorgingstehuis voor oude van dagen. In 1990 werd net buiten de wal het ‘nieuwe Feithenhof’ geopend. Dat nam de functie van verzorgingstehuis over van het ‘oude’ Feithenhof. In het ‘oude’ Feithenhof zijn sindsdien 16 seniorenwoningen gevestigd.